تامین مالی

محدودیت در تامین منابع مالی، اصلی‌ترین عامل بازدارنده پیش روی بنگاه‌های اقتصادی جهت توسعه کسب‌و‌کار است. با توجه به عدم امکان تامین تمامی منابع مالی بنگاه‌های اقتصادی از سیستم بانکی، تامین مالی از بازار سرمایه به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل شده است. تامین مالی از بازار سرمایه از طریق انتشار اوراق بهادار انجام می‌گیرد. طبق ماده 1 قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب آذر‌ماه 1384 مجلس شورای اسلامی، شرکت‌های تامین سرمایه، به عنوان واسطه بین ناشر اوراق بهادار و عامه سرمایه‌گذاران، می‌توانند خدمات مشاوره عرضه، پذیره‌نویسی، تعهد پذیره‌نویسی و بازارگردانی را در فرایند انتشار انواع اوراق بهادار ارائه نمایند. در یک طبقه‌بندی کلی، روش‌‌های تامین مالی به دو طبقه تامین مالی از طریق ابزارهای مالکیتی (سرمایه‌ای) و تامین مالی از طریق ابزارهای استقراضی (بدهی) تقسیم می‌‌شوند.


ابزار‌های بدهی

روش‌های تامین مالی بدهی به معنای تامین منابع مالی مورد نیاز به روش استقراض از سرمایه‌گذاران خارج از سهامداران شرکت می‌باشد. از جمله مزایای عمده استفاده از روش‌های تامین مالی بدهی می‌توان به ایجاد سپر مالیاتی، حفظ درصد مالکیت سهامداران (خصوصاً در مواردی که منابع مالی برای دوره زمانی محدودی مورد نیاز است) و حفظ سود باقیمانده اشاره نمود. از طرفی استفاده از روش‌های تامین مالی بدهی ضمن کاهش جریان نقدی آزاد شرکت‌ها و افزایش ریسک اعتباری، مستلزم دارا بودن وثائق کافی می‌باشد.

اطلاعات بیشتر

ابزار‌های سرمایه‌ای

روش‌های تامین مالی سرمایه‌ای به روش‌هایی گفته می‌شود که وجوه مورد نیاز از محل حقوق صاحبان سهام تامین‌شده و تامین‌کنندگان وجوه در زمره مالکان شرکت قرار می‌گیرند. از جمله مزایای عمده استفاده از روش‌های تامین مالی سرمایه‌ای می‌توان به تقویب بنیه مالی شرکت، ارتقای جایگاه اعتباری و دستیابی به منابع مالی بلندمدت اشاره نمود. 

اطلاعات بیشتر