تامین سرمایه بانک ملت

جهت بررسی نقش کشورها و فرهنگ‌ها در تصمیم‌گیری مالی، مطالعات گسترده‌ای توسط پروفسور استتمن در 22 کشور مختلف انجام شد. پاسخ‌دهندگان در این پژوهش، دانشجویان دانشگاه‌ها بودند. در مجموع بیش از 4000 نفر در این مطالعه بررسی شده‌اند ؛ لازم به ذکر است که تعداد افراد مورد بررسی در کشور‌های مختلف متفاوت بوده است اما این تعداد در هیچ کشوری کمتر از 100 نفر نبوده است. سوالات مطرح شده در این مطالعه به شرح زیر است:
سوال نخست:
"فرض کنید شما تنها فردی در خانواده هستید که کسب درآمد می‌کند و شغل مناسبی هم دارید که هر سال برای شما و خانواده فعلی‌تان درآمدی را حاصل می‌کند. حال شما گزینه شغلی جدیدی با شرایطی مشابه شرکت قبلی دارید . این شغل جدید %50 احتمال دارد که تا آخر عمر هر سال 50% سطح زندگی فعلی شما را افزایش دهد . اگرچه 50% هم احتمال دارد که به میزان X% تا آخر عمر سطح زندگی‌تان را کاهش دهد . بیشترین میزانی از X را که حاضرید با احتمال 50% کاهش پیدا کند مشخص کنید ."
جواب‌های ممکن از 3% تا 30% طبقه‌بندی می‌شوند . خیلی از پرسشنامه‌های سرمایه‌گذاری در مورد ریسک سوالات گوناگونی دارد که موضوع اصلی در مورد ریسک را بیان نمی‌کند .ریسک یک موضوع مشترک نیست؛ چه اینکه یک نفر بابت نوسان آن نگران باشد و چه اینکه شخصی حاضر باشد بر روی 1000$ شرط‌بندی کند . به‌دلیل اینکه این مقدار برای برخی از مردم مبلغی زیاد و برای بعضی دیگر مبلغ کمی است .همچنین افق زمانی نیز از شخصی به شخص دیگر متفاوت است و این مساله‌ای است که همیشه در پرسشنامه نمایان نمی‌شود . یک شخص جوان سال‌های زیادی را برای دوباره بدست آوردن 1000$ دارد در صورتی که یک فرد مسن‌تر زمان کمی دارد . این سوال در مورد درآمد کل زندگی بوده است، مقداری قابل توجه و واقعی برای هر نفر، که البته از شخصی به شخص دیگر متفاوت است؛ علاوه بر این، سوال در مورد افق زندگی اشخاص نیز می‌باشد که از شخصی به شخص دیگر تفاوت می‌کند، اما واقعی است .
سوال دوم با این تفاوت ساختاری نسبت به سوال اول مطرح شد که تمرکز آن به جای تغییر شغل، بر روی تغییر پرتفوی سرمایه‌گذاری بود. در جامعه مورد بررسی هر دو سوال، آدم‌هایی بودند که در کشوری به دنیا آمده و در جایی دیگر سکونت داشتند، درواقع اشخاصی که فرهنگ آن ها با فرهنگ اکثر افراد جامعه تفاوت داشته است .
میانگین پاسخ دهنده های زن و مرد مساوی است که البته در هر کشور نسبت جنسیت پاسخ دهنده‌ها متفاوت بوده است. به صورت میانگین برای سوال مربوط به تغییر شغل در آمریکا عدد 10.61% بدست آمد. به این معنی که مردم آمریکا در صورتی حاضر به شرط بندی روی درآمد شغل جدید خود هستند که با احتمال 50% به میزان 50 درصد افزایش پیدا کند و با احتمال 50 درصد به میزان 10.61 درصد کاهش پیدا کند. چین و ویتنام کشورهایی بودند که بیشترین پذیرش ریسک را داشتند و آلمان و سوئیس کمترین ریسک‌پذیری را دارا بودند .
همچنین در این پژوهش دریافته شده است که در همه کشورها به غیر از تونس، مردم حاضرند برای پرتفوی سرمایه‌گذاری خود- نسبت به شغل- ریسک بیشتری را تحمل کنند. این اتفاق ممکن است عجیب به نظر برسد زیرا میزان درصد سود یا ضرر مشابه است ( 50% افزایش و X% کاهش) اما نظریات مالی رفتاری علت تفاوت پاسخ ه‌ا را توضیح می‌دهد. سرمایه‌گذاران تمایل دارند پول‌های خود را از نظر ذهنی در طبقات مختلفی دسته‌بندی کنند و درآمد شغلی، هزینه‌های اصلی طبقات پایین تر را برطرف می‌سازد، این پول، پول مطمئنی است که هر دو هفته یا هر ماه حاصل می‌شود. ارزش پرتفوی در طبقات بالاتر از درآمد شغلی قرار می‌گیرد. ممکن است درآمد شغلی فرد با کاهش ارزش پرتفوی او کاهش یابد.
جدول زیر ادامه میانگین جواب‌های مردم کشورهای مختلف در مورد سوال مربوط به ریسک را نشان می‌دهد. هر عدد میانگین جواب‌های مردان و زنانی است که در آن کشور به دنیا آمده و اقامت دارند . در مورد میزان پشیمانی از غفلت که که گاهی با ریسک اشتباه گرفته می‌شود نیز، سوالی مطرح شد . میزان پشیمانی از غفلت در ایتالیا، مالزی واستونی از همه جا بیشتر و در ویتنام، چین و تایلند از همه جا کمتر است.






همچنین در مورد گرایش به کمال‌طلبی، چنین پرسیده شد : " من همیشه می‌خواهم که بهترین را داشته باشم. دومین بودن به اندازه کافی برای من خوب نیست . چه قدر با این عبارت موافقید؟" پاسخگویان در استونی بیشترین موافقت را با این عبارت داشتند و مردم تایوان و چین از همه کمتر موافق بودند .
سپس در خصوص میزان شادمانی، با طرح این سوال که هر فرد از 1 تا 10 میزان رضایت از زندگی را نمره دهی کند، بررسی‌هایی صورت گرفت. مردم کشورهای آمریکا، هلند، سوئیس و نروژ بیشترین میزان رضایت را داشتند و مردم کشورهای ژاپن، مالزی و ویتنام هم کمترین میزان رضایت را دارا بودند. و در نهایت سوالی در مورد اعتماد کردن پرسیده شد، با این فرق نسبت به سوالات رایج که عامل خانواده را از سوال خارج شده بود؛ "در حالت کلی، آیا شما موافقید که اکثر مردم قابل اعتماد هستند یا اینکه شما همیشه در مراوده با بقیه مردم به جز اعضا خانواده‌تان مراقبت و دقت دارید؟" چین نخستین کشوری بود که مردم آن معتقد بودند افراد قابل اعتماد هستند . این نتیجه شگفت انگیز است اما باید توجه داشت که ساختار اجتماعی چین بر پایه شبکه‌ای بنا شده است که نه تنها خانواده بلکه سایر دوستان و همراهان که ممکن است ارتباطی با شخص داشته باشند به وی کمک می‌کنند . به عنوان مثال اگر فردی نیازی به کمک از نمایندگی دولتی داشته باشد، آن‌ها در شبکه خودشان شخصی را پیدا کرده و به وی کمک می‌کنند.



دلیل تفاوت مردم کشورهای مختلف در میزان گرایش به ریسک متنوع و گسترده است. مردم در کشورهای درآمد پایین با توجه به درآمد فعلی شان تمایل بیشتری به ریسک دارند. اما این به آن معنی نیست که آن ها ریسک را دوست دارند . بلکه آن‌ها با پرداخت (تحمل) ریسک شانس‌شان را برای بهبود در زندگی آزمایش می‌کنند . مردم در کشورهای جمع‌گرا، به دلیل محافظتی که در گروه در مقابل شکست و سقوط از آن‌ها می‌شود . توانایی تحمل ریسک بیشتری را دارند.
گرایش به پذیرش ریسک، پشیمانی از غفلت و تمایل به کمال طلبی و همچنین سطح اعتماد در سرمایه‌گذاری‌ها در کشورهای مختلف متفاوت است. حد تحمل ریسک در درآمد و پرتفوی سرمایه‌گذاری نیز مفاهیمی هستند که کاملا به هم مرتبط است و با میزان اعتماد رابطه دارد. درواقع می‌توان چنین اظهار داشت که افرادی که اطمینان و اعتماد بیشتری را به افراد و محیط پیرامون خود دارند، ریسک بیشتری را قبول می‌کنند.