در فرایند تبدیل علم به ثروت و ایجاد اقتصاد پویا، تجاری‌سازی محصولات دانش‌بنیان اهمیت فراوانی دارد. یکی از بزرگترین چالش‌های کارآفرینان عدم دسترسی به ساز‌وکاری مناسب در جهت جذب منابع مالی است. یکی از ملزومات دستیابی به توسعه پایدار در کشور، حمایت و بهره‌مندی از ظرفیت‌های ارزشمند اکوسیستم کارآفرینی و دانش‌بنیان می‌باشد. ضرورت سرمایه‌گذاری جدّی در حوزه‌های مختلف کارآفرینی و دانش‌بنیان و ورود سرمایه‌گذاران به عرصه فن‌آوری و توسعه سرمایه‌گذاری جسورانه یا خطرپذیر از لازمه‌های اساسی توسعه اقتصاد دانش‌بنیان است. طبق تخمین‌ها در سال 1396، هزینه ایجاد شغل پایدار از طریق اقتصاد دانش‌بنیان 100 میلیون تومان است در حالی‌که برای ایجاد شغل میانگین 330 میلیون تومان نیاز است.
با آغاز فرایند اجرایی قانون حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان، 200 شرکت در این حوزه در سال 93 فعال شدند که در سال 95 با رشدی 285 درصدی به 570 شرکت رسیدند. این رشد جهشی نشان از پتانسیل بسیار بالای این حوزه برای ایفای نقش در توسعه پایدار کشور حکایت دارد. لازم به ذکر است شرکت‌‌های دانش‌بنیان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات بیشترین سهم را از عرصه فعالیت شرکت‌های دانش‌بنیان به خود اختصاص داده‌اند. همچون ایران، استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های دانش‌‌بنیان در دنیا نیز در این زمینه تمرکز ویژه‌ای داشته‌اند.


گسترش فعالیت‌های شرکت‌های نوپا فن‌آوری اطلاعات در حوزه خدمات مالی و بانکی به نحوی بوده است که به عنوان یک عامل برهم‌زننده کسب‌وکارهای موجود موجب شده تا بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری به منظور توسعه ارائه خدمات خود به سطح وسیع‌تری از مشتریان و دستیابی به مزایای رقابتی و هزینه‌ای، به سرمایه‌گذاری و ورود به این حوزه ترغیب شوند. در همین راستا، ایجاد و تأسیس صندوق و یا شرکت سرمایه‌گذاری جسورانه از جمله اصلی‌ترین استراتژی‌های ورود به این حوزه می‌باشد.
با توجه به جدید بودن حوزه سرمایه‌گذاری جسورانه در کشور، ورود به این حوزه با ریسک‌هایی همراه است، لذا اتخاذ استراتژی مناسب برای شرکت‌ها و موسسات مالی در زمینه ایجاد زنجیره حمایتی و تامین مالی اکوسیستم دانش‌بنیان با درنظر گرفتن جوانب مختلف آن از جمله جوانب حقوقی، ساختاری، سرمایه‌گذاری، ریسک و ... از اهمیت بالایی برخوردار است.